Ορθοδοντική για παιδιά

Ιδανικό θα ήταν η πρώτη επίσκεψη των παιδιών στον ορθοδοντικό να γίνεται στην ηλικία των 7 ετών έτσι ώστε να προλαμβάνονται κάποια προβλήματα που αν δε διορθωθούν εγκαίρως θα απαιτήσουν αργότερα πολύ πιο βαριές και δύσκολες θεραπείες. Η ορθοδοντική εξέταση στην ηλικία αυτή μπορεί να αποδειχτεί πάρα πολύ σημαντική, αφού μπορεί να γίνει έγκαιρα διάγνωση κάποιου ορθοδοντικού προβλήματοςκαι να δοθεί η δυνατότητα για ευκολότερη θεραπεία και για τον ασθενή και για τον γιατρό.

Λόγοι που οδηγούν σε προληπτική ορθοδοντική

Πολλές φορές καθίσταται απαραίτητη η προληπτική ορθοδοντική όπως παραδείγματος χάρη είναι:

Έντονα σκελετικά προβλήματα. Για αυτά δίνονται κάποιοι ορθοδοντικοί μηχανισμοί με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων αυτών. Παράδειγμα τέτοιου προβλήματος είναι η σταυροειδής σύγκλειση των δοντιών (στενή άνω γνάθος ). Για την επίλυση της, χρησιμοποιούνται κινητοί και ακίνητοι μηχανισμοί στην άνω γνάθο που φαρδαίνουν και τη βοηθούν να πάρει το ιδανικό της σχήμα.

Ανώμαλη θέση των δοντιών στο οδοντικό τόξο: Συνήθως αναφέρεται στη θέση των τομέων της άνω γνάθου, οι οποίοι πολλές φορές είναι προτεταμένοι. Κύριο μέλημα σ’αυτές τις περιπτώσεις είναι η διόρθωση της θέσης των δοντιών, για αποφυγή κατάγματός τους από κάποιο ατύχημα με χρήση κινητών ορθοδοντικών μηχανισμών. Δεν είναι απαραίτητο να γίνει θεραπεία με μηχανισμούς για να θεωρήσουμε ότι γίνεται πρόληψη στην ορθοδοντική. Υπάρχουν περιπτώσεις που γίνεται πρόληψη με απλή καθοδήγηση του ορθοδοντικού. Αυτές μπορεί να είναι:

1. Συνωστισμός των δοντιών: Σε αυτή την περίπτωση συστήνονται εξαγωγές νεογιλών (παιδικών) δοντιών για τη διευκόλυνση της ανατολής των μονίμων δοντιών σε σωστότερη θέση στον οδοντικό φραγμό.

2. Ανωμαλία στον αριθμό των δοντιών: Εδώ υπάρχουν δύο κατηγορίες:
α. Υπεράριθμα δόντια, δηλαδή η ύπαρξη παραπάνω δοντιών στον οδοντικό φραγμό από ότι κανονικά. Αποτέλεσμα της παρουσίας των υπεράριθμων δοντιών είναι η παρεμπόδιση της ανατολής των μονίμων δοντιών, ή η μη σωστή διευθέτηση τους στο οδοντικό τόξο. Συνήθως τα υπεράριθμα δόντια είναι άτυπα, δηλαδή, δεν έχουν συγκεκριμένη μορφολογία και προτιμάται η αφαίρεση τους.
β. Συγγενείς ελλείψεις των δοντιών, δηλαδή κάτω από τα νεογιλά δόντια δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα μόνιμα εκ γενετής.

Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ορθοδοντικός είναι σε θέση να κρίνει αν τα νεογιλά δόντια μπορούν να παραμείνουν στο οδοντικό τόξο ή αν πρέπει να αφαιρεθούν ή ακόμα αν μετά την αφαίρεση τους τα κενά που δημιουργούνται μπορούν να κλείσουν ορθοδοντικά ή προσθετικά.

Όλοι αυτοί οι λόγοι είναι που κάνουν απαραίτητη την επίσκεψη μας σε έναν ορθοδοντικό, έστω και αν θεωρούμε ότι το παιδί μας είναι μικρό για θεραπεία. Βεβαίως, αξίζει να επισημάνουμε ότι τα παιδιά που δεν χρειάζονται να ακολουθήσουν κάποια προληπτική θεραπεία, καλό θα ήταν μια φορά το χρόνο να επισκέπτονται τον ορθοδοντικό για μια παρακολούθηση, στη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού μέχρι περίπου την ηλικία των 12 ετών.